skip to main |
skip to sidebar
Deze week ben ik maar liefst naar twee films geweest. Dinsdag met de Dude naar Jackass Number Two e
n gisteravond met mijn vaste filmmaat (schoonvader, die daarvoor zijn avondje-PSV miste, hulde!) naar Zwartboek. Kunnen films meer van elkaar verschillen? Ik denk het niet. Jackass is anderhalf uur lang lachen én gruwelen. Wat een gekken. Maar ja, wie is er nu gekker: de ‘acteurs’ of de (miljoenen) kijkers? En dan Zwartboek. Een Nederlandse film, geregisseerd door Paul Verhoeven. Wow, wat een film. Alles klopt: het verhaal blijft boeien en verrassen tot het eind, het acteerspel is bovengemiddeld (met Carice van Houten als hoogtepunt) en de beelden zijn overtuigend realistisch. Zelf het geluid, de traditionele afknapper bij Nederlandse films, is goed. Twee uitersten dus, deze films. Eén overeenkomst: de prominente rol van schaamhaar…
Deze week ben ik maar liefst naar twee films geweest. Dinsdag met de Dude naar Jackass Number Two e
n gisteravond met mijn vaste filmmaat (schoonvader, die daarvoor zijn avondje-PSV miste, hulde!) naar Zwartboek. Kunnen films meer van elkaar verschillen? Ik denk het niet. Jackass is anderhalf uur lang lachen én gruwelen. Wat een gekken. Maar ja, wie is er nu gekker: de ‘acteurs’ of de (miljoenen) kijkers? En dan Zwartboek. Een Nederlandse film, geregisseerd door Paul Verhoeven. Wow, wat een film. Alles klopt: het verhaal blijft boeien en verrassen tot het eind, het acteerspel is bovengemiddeld (met Carice van Houten als hoogtepunt) en de beelden zijn overtuigend realistisch. Zelf het geluid, de traditionele afknapper bij Nederlandse films, is goed. Twee uitersten dus, deze films. Eén overeenkomst: de prominente rol van schaamhaar…
Geen opmerkingen:
Een reactie posten