skip to main |
skip to sidebar
De geschiedenis van de Britse rockmuziek in vogelvlucht. Het begon natuurlijk in de jaren zestig met de Beatles en de Stones. Verdere toelichting overbodig. De jaren zeventig betekende de opkomst van de gitaarrockbands, die met hun songs hele verhalen vertellen, soms zelfs in musicalvorm (Pink Floyd, The Who). De jaren tachtig werden gekenmerkt door somberheid (new wave: Joy Division, New Order) en rebellie (punk: Billy Idol, Sex Pistols). Begin jaren negentig openbaarde zich een nieuw fenomeen: de Britpop, met Oasis en Blur als voornaamste exponenten. Eenvoudige luisterliedjes, soms met een hard (Oasis) randje. Tegen het einde van de vorige eeuw is de Britpop wat ingekakt (Oasis maakte vorig jaar een voorzichtige comeback, Blur is uit elkaar gevallen). Maar zie, in 2005 is er een nieuwe impuls gegeven aan de Britpop. Met name door groepen als Keane, Franz Ferdinand en Kaiser Chiefs. Vooral de laatste band oogstte veel lof met hun debuut-CD Employment. Dit album behoorde nog niet tot mijn collectie dus heb ik het gisteren maar gedownload. Wat mij opvalt, is dat het album alle elementen uit de Britse rockgeschiedenis in zich heeft. Ik hoor de Beatles in het nummer You Can Have it All. Alle songs vertellen een verhaal (het dagelijkse leven in Londen), zoals dat in de jaren 70 gebeurde. Sommige nummers zijn punk: Everyday I Love You Less and Less, I Predict a Riot. Het geheel doet erg denken aan het album Parklife van Blur. Het vernieuwende van dit album is dus wat betreft dat het terugvalt op de bewezen waarden van de Britse rockgeschiedenis. Knap!
De geschiedenis van de Britse rockmuziek in vogelvlucht. Het begon natuurlijk in de jaren zestig met de Beatles en de Stones. Verdere toelichting overbodig. De jaren zeventig betekende de opkomst van de gitaarrockbands, die met hun songs hele verhalen vertellen, soms zelfs in musicalvorm (Pink Floyd, The Who). De jaren tachtig werden gekenmerkt door somberheid (new wave: Joy Division, New Order) en rebellie (punk: Billy Idol, Sex Pistols). Begin jaren negentig openbaarde zich een nieuw fenomeen: de Britpop, met Oasis en Blur als voornaamste exponenten. Eenvoudige luisterliedjes, soms met een hard (Oasis) randje. Tegen het einde van de vorige eeuw is de Britpop wat ingekakt (Oasis maakte vorig jaar een voorzichtige comeback, Blur is uit elkaar gevallen). Maar zie, in 2005 is er een nieuwe impuls gegeven aan de Britpop. Met name door groepen als Keane, Franz Ferdinand en Kaiser Chiefs. Vooral de laatste band oogstte veel lof met hun debuut-CD Employment. Dit album behoorde nog niet tot mijn collectie dus heb ik het gisteren maar gedownload. Wat mij opvalt, is dat het album alle elementen uit de Britse rockgeschiedenis in zich heeft. Ik hoor de Beatles in het nummer You Can Have it All. Alle songs vertellen een verhaal (het dagelijkse leven in Londen), zoals dat in de jaren 70 gebeurde. Sommige nummers zijn punk: Everyday I Love You Less and Less, I Predict a Riot. Het geheel doet erg denken aan het album Parklife van Blur. Het vernieuwende van dit album is dus wat betreft dat het terugvalt op de bewezen waarden van de Britse rockgeschiedenis. Knap!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten